Perşembe, Mayıs 10, 2007

случайность

Her ne kadar yazılarımda oyunlardan, performanslardan ziyade kendi yaşadıklarımı, abuklamalarımı anlatıyor olsam da Rusya'dan azıcık bahsetmek istedim.

Hani en son aslında tiyatroyu sevmiyor ve bunu söyleyemiyor olabileceğimden bahsetmiştim ya. Rusya, bu düşüncemi o 2 - 2,5 saatte sildi süpürdü. Gelen grup Varonej ( böyle okunuyor, nasıl yazıldığını bilmiyorum) dendi. Moskova yakınlarında küçük bir kent anladığım kadarıyla. 200 küsur yıllık bir geçmişi olan bu tiyatro grubu, tiyatronun nasıl yapılması gerektiğine, iyi oyunculuğun ne demek olduğuna dair ders verdi esasında. Üstelik oyun seçimleri çok iyi değildi.


Söylenecek çok söz var da, bende onları dile getirecek yetenek ve donanım yok.


Yakın çevrem Ruslara olan hayranlığımı bilir. Edebiyatı, müziği ıvır zıvırı at bir kenara ben bu adamların fiziksel görünümlerine, o soğuk ve mesafeli duruşlarına bile hastayım. Sadece bu sebeptendir ki, mevcut durumumda hiç bir işe yaramayacağını bildiğim halde geçen yıl Rusça öğrenmek aşkıyla kursa bile gitmiştim. Gerçi 1,5 ay sonra çalışma saatlerime bir türlü uyduramadığım için ders saatlerimi, ayrılmak zorunda kalmıştım. Velhasıl Rus alfabesini öğrendim, okuyup yazabiliyor, gak guk iki tane de cümle kurabiliyorum.


Yaşasın! kendime yeni bir Rusça öğretmeni buldum.


Hiç yorum yok: