Salı, Mayıs 22, 2007

EZCÜMLE - DÜZ CÜMLE

Dün bir körle çarpışmaktan ani ve yerinde manevramla kurtulunca daha evvel kör bir adama %100 suçlu bodoslama daldığımı, bir başka körün değneğine de ayaklarımın dolandığını hatırladım. Körüm.

Aslında bahsetmek istediğim bu değil. Anlatmak istediğim iki arkadaşımın birer yıl arayla şehri terketmeleri, beni yalnız bırakmaları esasında. Başka arkadaşım da yok. Körsün.

Yok yok aslında bahsetmek istediğim bu da değil. Sevgilim benden uzak bir hayat sürüyor, herkese koşuyor, her bir şeyle ilgileniyor ama beni bir başıma bırakıyor. Kör.

Çok mu acıklı oldu ? Mendil vereyim mi ?

Hiç yorum yok: